Over mij

Laat ik wat over mezelf vertellen.. Ik ben Deliana, 24 jaar oud en ik ben 19 november 2013 bevallen van een zoontje: Aaron. Op het moment ben ik eigenlijk gewoon huisvrouw & moeder.

Eind maart 2013 liep mijn relatie van een paar maanden tot een einde. Mijn ex E., toen 25 jaar, verbrak de relatie omdat ik op dat moment niet lekker in mijn vel zat, huilerig en zeurderig was & hij had daar geen zin in. Een week nadat het over was kwam ik erachter dat ik al meer dan 5 weken zwanger was. Ik snapte toen niet dat ik me zo raar voelde, maar dat bleek dus door de hormonen te komen. Ik was gewoon aan de pil en had hem altijd netjes geslikt. Uit gesprekken met de huisarts later bleek dat de pil op mij geen goede werking had, waardoor ik zwanger werd. Op een ongelukkiger moment had het niet kunnen komen. Ik was in september het jaar ervoor net begonnen aan de studie Sociologie aan de Universiteit van Antwerpen en mijn relatie was voorbij. Na een moeilijke periode heb ik om verschillende redenen besloten Aaroon te houden en hem alleen op te voeden, ongeacht wat anderen daar van vonden. Ik woon al sinds mijn 18e op mezelf en ben altijd een zelfstandig persoon geweest. Hierdoor wist ik al snel dat ik de nodige aanpassingen kon maken en er voor de volle 200% voor zou gaan en verantwoordelijk zou zijn. 

E. heeft tijdens mijn zwangerschap erg vervelend gedaan en kort gezegd besloten dat hij niks met zijn zoon te maken wilde hebben. Tijdens mijn zwangerschap heb ik gelukkig een betaalbare woning kunnen vinden en met de beperkte middelen is het toch een leuk, net huisje geworden met voor Aaron een mooie babykamer. Aaron is 19 november geboren en mijn ex heeft nooit iets laten horen. Eerst vond ik dit erg moeilijk te begrijpen. Inmiddels besef ik me dat hij nu waarschijnlijk geen goede vader zou zijn voor Aaron. Bovendien redden we het prima met ons tweeën en weet ik zeker dat hij van mij en mijn familie meer dan genoeg liefde krijgt. It's his loss... 

Inmiddels is mijn zoontje 4 maanden oud en de tijd gaat hartstikke snel. Ik heb een zware bevalling gehad en het herstel heeft lang geduurd, maar inmiddels kan ik lekker genieten van mijn lieve kindje. De eerste maanden zijn erg zwaar geweest. Aaron was een echte huilbaby, heeft toen hij 1 maand oud was 5 dagen in het ziekenhuis aan de zuurstof en sonde gelegen door het RS-virus en bovendien had hij hele dagen verschrikkelijke last van buikkrampen. Nu is hij daar gelukkig overheen en is het een ontzettend vrolijke baby die goed in zijn vel zit :) 

In september ga ik de studie Pabo afmaken. Hier ben ik toen ik 20 was in het derde jaar mee gestopt. Het liefste zou ik verder gaan met de studie Sociologie omdat dat iets beter bij me past maar ik moet nu doen wat het beste voor mij en Aaron is. Dat betekent dat ik de studie moet gaan doen waar het het meest aannemelijk is dat ik voor mijn 27e een diploma haal en die ik kan combineren met de zorg voor Aaron. 

Tot dusver mijn verhaal. Op de blog zul je in de toekomst meer over het leven van mij en Aaron kunnen lezen!